ناهنجاري هاي فكي يكي از اختلالاتي است كه در زمان رشد كودك با استفاده از ابزار هاي ارتودنسي و هدايت رشدي قابل برطرف شدن هستند. موفقيت درمان اين ابزار ها به زمان استفاده بيمار ازآن ها وابسته مي باشد. عدم اگاهي دندانپزشك از مدت زمان دقيق استفاده بيمار از اين ابزار باعث به چالش كشيده شدن درمان مي شود . ميكروسنسورهاي حرارتي موجود كه توانايي ثبت زمان استفاده ازدستگاه هاي ارتودنسي را دارند، بعلت وابستگي ثبت اطلاعات به دما محيط دهان و متغير بودن دماي دهان داراي نواقصي هستند. با توجه به اين كه ميكروسنسورهاي حرارتي در ايران وجود ندارند و همچنين نواقصي كه در ثبت اطلاعات آن ها وجود دارد، سنسور فوق با اندازه گيري دما و حركت اين مشكل را برطرف مي كند.

طولاني‌ بودن درمان هاي ارتودنسي، علاوه بر كاهش كيفيت زندگي بيمار، باعث تجمع عوارض جانبي وابسته به زمان مانند تحليل خارجي ريشه، تحليل استخوان آلوئولار، پوسيدگي و بيماري پريودنتال مي‌گردد. فوتوبيومدولاسيون روشي غيرتهاجمي است كه با اعمال نور نزديك مادون قرمز با توان پايين باعث تسريع حركت دندان ها و كاهش طول درمان مي شود. در دستگاه Biolight، نور توسط تعدادي LED تامين مي شود. LED هاي مورد استفاده داراي طول موج 640 نانومتر مي باشند كه ميتوانند نوري با توان 40 ميلي وات بر سانتي متر مربع را بر دندان اعمال كنند. كابل usb انرژي موردنياز براي LED هاي تعبيه شده در بخش داخل دهاني را از مدار مياني به بخش داخل دهاني انتقال مي دهد. آزمون هاي بررسي عملكرد دستگاه Biolight و همچنين بررسي مقاومت حرارتي با استفاده از دستگاه thermocycle، نشان دهنده امكان استفاده از دستگاه در محيط دهان در مدت زمان موردنياز بود.

محيط كشت سلولي جهت تمايز سلول هاي آپيكال پاپيلا به سمنتوبلاست جهت بازسازي پريودنتال اختراع شده است. درمان بيماري هاي مرتبط با پريودنتال و بهبود عملكرد ايمپلنت ها يكي از چالش هاي درماني جهاني هستند. تمايز سلول هاي بنيادي از پاپيلاي آپيكال (SCAPs) به سمنتوبلاست يك استراتژي براي درمان پريودنتيت مي باشد. سلول‌هاي آپيكال پاپيلا از مولر سوم انسان جدا و به مدت 21 روز در محيط تمايز حاوي -β گليسروفسفات و اسيد اسكوربيك 2-فسفات انكوبه شدند. واكنش زنجيره اي پليمراز همچنين براي پروتئين سيمان 1 (CEMP1)، كلاژن نوع I (COL1)، F-Spondin (SPON1)، استئوكلسين (OCN)، استئوپونتين (OPN) كه نشانگرهاي خاص سمنتوبلاست ها و اجداد آنها هستند، انجام شد. نتايج نشان مي‌دهد كه اين محيط تمايزي براي سيمان‌زايي SCAPهاي انساني مناسب و مفيد است. Differentiation environment for differentiation of papillae apical cells to cementoblast

استفاده از ايمپلنت هاي دنداني به عنوان يكي از اميدواركننده ‌ترين گزينه‌هاي درماني در دندانپزشكي، با چالش ها و محدوديت هايي مانند عدم ايجاد يكپارچگي استخواني كافي، كمبود استخوان يا تحليل آن، عدم اتصال به بافت نرم و استخوان و همچنين فقدان سيستم‌هاي دفاعي ايمني روبرواست. بنابراين در دهه هاي گذشته، تغييرات ايجاد شده در ايمپلنت ها جهت فراهم نمودن شرايط لازم جهت استئواينتگريشن سريع ايمپلنت بر روي استخوان و بهبود خواص بيولوژيكي ايمپلنت، گسترش يافته است. از اين رو در اختراع از سل شيت هاي حاوي سلول هاي بنيادي پاپيلاي آپيكال استخراج شده از ريشه دندان مولر سوم انسان كه در محيط كشت تمايزي حاوي اسيد اسكوربيك و β-گليسروفسفات كشت شده اند، براي تمايز به سمنتوبلاست ها و توليد سمنتوم و از پوشش نانوذرات بيواكتيوگلس بر روي ايمپلنت هاي تيتانيومي نيز براي بهبود تكثير سمنتوبلاست ها و چسبندگي سل شيت ها بر روي ايمپلنت تيتانيوم، به منظور افزايش اتصال ايمپلنت به استخوان و يكپارچگي استخواني استفاده شده است. نتايج نشان دادند كه استفاده از سل شيت ها و نانوذرات بيواكتيوگلس بر اساس تست تريپان بلو هيچگونه سميت سلولي نداشته و تصاوير ميكروسكوپ الكتروني چسبندگي سلول‌- سطح و سلول- سلول مناسبي را نشان دادند.